Özgüven ile Küstahlık Arasındaki İnce Çizgi

Özgüven ile küstahlık arasındaki ince çizgiyi nasıl fark edersiniz? Çoğu insanın düştüğü en büyük yanılgılardan biri kendini özgüvenli sanırken aslında küstah, egoist, hatta narsist tavırlar sergileyerek ortamda özgüvenini, buna bağlı olarak da gücünü ortaya koyduğunu düşünmesidir.

Şimdi yazıya böyle hızlı bir girizgah yaptıktan sonra şunu belirtmekte fayda görüyorum; çocukları yetiştirirken ebeveynlerde kendine güvensin, bir ortama girerken çekinmesin, ezmesinler onu çabalarıyla çocuğu haddinden fazla özgüven pompalayarak, saygıyı, sevgiyi, sınırı bilmeyen küstah bir çocuğa benzetmeye başlıyorlar. Bu çocuk da önce yetişkin olduğunda gerçekten kendini herkesten üstün, her problemi halledebilen, her sorunu çözebilen, girdiği her ortamda kendini fark ettirebilen birisi olacağına inanıyor.

Bu inanç otomatik olarak neye dönüşüyor? Çevresindeki herkesi küçümsemeye gidiyor, yani bunlar aşama aşama oluyor aslında ama bunların en altındaki sebep de önce şu oluyor ki; ben kendime güveniyorum, benim halledemeyeceğim yapamayacağım hiçbir şey yok... Bunun çıkış noktası burası oluyor.

Özgüvenle küstahlık arasındaki o hassas, ince görünmez perde, o misina ipliğinden daha ince olan çizgiden aslında şunu anlıyoruz; altında eğer tokluk, kişinin doymuşluğu, hayata dair, kendine dair doymuşluğu olduğu sürece bunu çözmesi çok kolay.

Yani doymuş insan aslında mütevazi, bilgili, kendine güvenen, çevresine saygılı, kendine saygılı kişi oluyor ve karşısındaki kişiyi ezmeye uğraşmıyor. Ama özgüven adı altında küstah, narsist, dediğim gibi aksine kendinde bir şeyleri üstün olduğuna inandıran kişi de çiğ olduğu için, doymamış olduğu için, kendine güveni aslında var sanıp da olmadığı için, bastırılmış bir aşağılık kompleksi ile çevresine baskı ve mobbing uygulamaya başlıyor.

Peki burada ne yapmalı? Çocuğa özgüven verilip, özgüven pompalanır ama bir yandan da çocuğa doğru zamanda, doğru yerde, doğru durumda alçak gönüllü olması gerektiği, mütevazı olması gerektiği, kime saygı göstermesi, kime sevgi göstermesi gerektiğini, nerede durması, nerede ilerlemesi gerektiğini çok net bir şekilde ifade etmek, öğretmek lazım ki çocuk bu ikisini birden kontrollü bir şekilde yapabilsin.

O zaman hassas çizgiyi gözeterek şunu söylemekte fayda var; özgüven ile küstahlık arasındaki o ince çizgiyi geçerken tarafınızı iyi seçin. Sevgilerimle...