Tavsiyelerini Ciddiye Aldığınız İnsanları Gerçekten Tanıyor Musunuz?

İnsanlar genelde herkesin söylediğini ciddiye alıp, herkesin söylediğini "ya gerçekten öyle mi acaba?" diye düşünür hale gelmiş. Tabii ki ciddiye alacağız, eleştiri kısmından bahsetmiyorum burada. Mesela adam gelmiş hayat dersi veriyor. Bakıyor musunuz, o insanların ne başarıları var, neler başarmış? Tabii ki bir başarı öğretisi vermek, nasihati vermek için illa yaşamış olmaya gerek yok, evet. Bunu çevresinden dinlediği tecrübelerden edilmiş olabilir, işi gereği de bazı deneyimlere şahitlik ediyor olabilir.

Ama yine de hayatta bazı şeyleri hal edinmesi gerekmiyor mu? Bunda bir anormallik yok mu? Bakıyorsun, hiçbir başarıya imza atmamış -ama burada akademik başarıdan bahsetmiyorum- gelmiş ahkam kesiyor. Mesela danışanım da diyor ki; " birisi var aile dostumuz, bana böyle böyle dedi." Kim bu diyorum, "filanca". Ne iş yapıyor? "bu". Ne başarmış? "hiç". Acaba bu doğru bir örnek mi, ciddiye almak için, dikkate almak için? Buna da bakmak gerekmiyor mu? Kimleri dinliyoruz, kimleri örnek alıyoruz ya da kimleri rol model görüyoruz? Rol model gördüğümüz insanlar da önemli değil mi?

Bir de şu var mesela; çok iyi insanlar rol model alınıyor. Çok sevdiğimiz insanlar rol model alınıyor. Acaba bu yeterli bir kriter mi? Onun yerine başarılarına bakmak daha doğru değil mi? O kişinin başarılarını gözlemlemek daha doğru değil mi mesela? Sevmek yeterli mi? Farazi söylüyorum annemi rol model alayım. Niye? Annem, seviyorum. Bakmam gerekmez mi; hayatına, yaptıklarına, başarılarına? Bu sefer de herkesten etkilenecek kişi kendini kaybediyor. Kişi kendinden uzaklaşıyor. Kimse kendini bulamıyor, gerçekten bulamıyor. Çünkü birisi "sen öylesin" diyor, "evet doğru, düşünüyorum da ben öyleyim" diyor.

Birisi "sen şöylesin" diyor "evet yaa ben şöyleyim, dikkatimi çekiyordu doğru söylüyorsun" diyor. Sen kimsin gerçekte? Kimin söylediğini baz alacaksın? Ve niye baz alıyorsun ayrıca? En iyisi kendimizi tanımamız değil mi? Bu işin öbür kısmı, ama şuraya çok takılıyorum; herkesin verdiği nasihati dinlememek mi lazım biraz? Bence öyle.

Herkesin nasihati, herkesin... Bir bak, ablacığım o kadar iyiysen senin hayatın neden böyle? demek lazım. Bunu böyle şüpheci şekilde yapmayın ama buna dikkat etmek lazım. Kendini tanımak lazım bence, kendini nereye getirdiğine bakmak lazım. Kendini nereye getireceğine de bakmak lazım. Ben çok önemsiyorum böyle şeyleri, sizin de önemsemenizi tavsiye ederim. Bunlar önemli şeyler bana sorarsanız. Bu yazıdan sonra en azından gözlemleyin kendinizi. Bakalım ne bulacaksınız.

İyi haftalar dilerim. Sevgilerimle..