HİKÂYE SONRASI ETKİNLİKLER 2

3- Dramatizasyon

Çocuklara anlatılan veya onların oluşturduğu bir hikâyenin içlerinden geldiği gibi söz ve hareketlerle canlandırılmasına dramatizasyon denir. Canlandırma parmak oyunları ile başlar, taklitler, pandomim ile gelişir, basit canlandırmalardan daha karmaşık canlandırmalara kadar sürer gider.

Dramatizasyonda öğretmen önce bir hikâye belirler. Bu hikâye ana dili etkinliklerinde anlatılan bir hikâye de olabileceği gibi farklı bir hikâye de olabilir. Ancak çocukların seviyesine uygun olmalı ve canlandırmaya elverişli olmalıdır. Çok da uzun olmamalıdır. Öğretmen hikâyeyi bir kez çocuklara anlatır. Hikâyedeki kahramanları belirler. Kahramanlar için rol almak isteyen çocukları belirler. Diğer çocuklar da hikâyenin geçtiği mekandaki bitki, çiçek, nesne gibi hareketsiz varlıkları oluştururlar. öğretmen yavaş yavaş hikâyeyi anlatmaya başlar. Her çocuğun üstlendiği davranışları ve sözleri rahatça ortaya koymalarını sağlar. Burada amaç çocukların kendilerinden birşeyler katarak oynamalarıdır. Bu nedenle çocukları kalıplara sokarak oynatmak doğru değildir. Her çocuk da seviyesine uygun olduğunda ve kendisini hazır hissettiğinde kendi tarzında dramatizasyona katılacaktır. Bu nedenle belirli bir şekilde oynamaya ve de her çocuğu oynamaya zorlamamak gerekmektedir. Hikâye bittiğinde diğer etkinliklere geçilir.

Dramatizasyonda, maskeler, başlıklar, kostüm ve evcilik köşesinde bulunan çantalar, şapkalar,ayakkabılar vb. kullanılabilir.

Yaratıcı dramatizasyon sırasında öğretmen olumlu bir sınıf atmosferi yaratmalı, çocukların rahat hareket etmelerini sağlamalı, çocukların hareketlerini sabırla beklemesini bilmeli, çocuğun kendisinii kabul etmesini sağlamalı, çocuklara hata yapmalarının normal olduğunu kabul etmelerine yardımcı olmalıdır.

4- Hikâye Anlattırma

Öğretmen hikâye sonrası etkinliklerde çocuklara hikâye anlattırabilir. Hikâye sırasında kendisinin başından sonuna kadar anlattığı hikâyeyi, çocukların yeniden oluşturmaları için onlara çeşitli sorular sorabilir. Örneğin; Bu hikâyenin adı .......... .......... Şimdi ona farklı bir ad bulalım. Neler olabilir?............. gibi. Çocuklardan aldığı tüm cevapları bir kez de kendisi tekrar eder ve ....... evet, bu söylediğiniz isimlerin hepsi de olabilir der. Öğretmen çocuklardan hikâyenin sonunu değiştirmelerini isteyebilir. Bu hikâye şeklinde bitti. Başka nasıl bitebilirdi?, başka neler olabilirdi gibı sorularla çocuklardan farklı sonlar söylemelerini isteyebilir. Her çocuk kendi düşünesini söyler. öğretmen de bu söylediklerinizin hepsi de olabilir gibi bir cümle ile etkinlik sonlandırılır.

Öğretmen anlatılan hikâyenin her bölümünün yeniden çocuklar tarafından oluşturulmasını isteyebilir. Örneğin; resimli kartlarla anlatılan bir hikâyenin her kartını sıra ile çocuklara gösterir ve yeni bir başlangıç cümlesi yaparak çocukların yeni bir öykü oluşturmalarına olanak sağlayabilir.

Öğretmen yeni bir öykü oluşturmak için kuklaları çocuklara verebilir ve anlatılan öykünün kuklalar yardımı ile yeniden oluşturulması sağlanabilir.

Yukarıdaki tüm uygulamalar çocuklara bir olayın belirlenen bir biçimi olmadığını, daha pekçok alternatifler olabileceğini gösterirken onların zengin hayal dünyaları içinde pekçok yaratıcı öykünün de oluşmasını sağlayacaktır.