MANEVÎ HAZZI YAŞATAN SIRLI KANDİL

Berat kandilinde ışık saçan yüreği ile sesleniyordu tüm sevdiklerine. Bu sırada değer verip duâsında bulundurduğu hocası geldi aklına ve ona seslenip kandilini kutlayarak helallik istedi. Hocası hüzünlü ve üzgündü. Konya’ya geldiğini bir imtihandan geçtiğini dile getirdi. Hocasını dinlerken sanki Allah duâ etmesi için davet ediyor diye aklından geçirdi. O gün kime duâ etse manevî huzuru tüm benliği ile yaşıyordu. Alnı secdeye değdiği her vakit onun için çok değerliydi. Semâda Allah'a ellerini açtığı zaman teslimiyetinin sıcaklığını hissediyordu. O gece tüm kâinat Rabb'ime zikrederek secde ediyordur dedi seslice.

Sevgi ailesi başta olmak üzere değer verdiği herkese duâ ederken rûhu mutmâin oluyor, yüzünde tebessüm beliriyordu. Ardından kandil gecesinde sanki dört bir yanını gül kokusu ile donatılıyordu. Gül kokusu ona efendimizi anımsatıyordu. Bu denli hisleri yaşamak herkese nâsip olmuyor, diye geçirdi içinden. Allah’ın rahmeti yüreğine yağıyor ve geceyi manevîyatın eşiğine yüz sürerek yaşıyordu. Hocası fark etmiş olmalı ki ona seslendi ve başladı konuşmaya:

“Bu gece sesin bir başka anlamlıydı, bir başka titreşim saçıyordu. Bir başka mânâ ve değer taşıyordu. Evet, evet bu tonaj pek bereketli ve pek derin bir tonajdı. Sen sanki bu gece hem gül hem de bülbül gibisin. Sen sanki bu gece hem toprak , hem de rahmet gibisin. Sen bu gece sanki sırlı bir kandil gibisin. Sen tonajına daha çok tatlar da söyleyebiliriz. Sen sanki bu gece nokta oldun, noktalar ise bütün hakîkati özünde barındırır. Bu gece sen bambaşka bir kokusun. Bu gece sen belki de şebû âruz ettin sevgiliyle.”

Duydukları bir yandan mutlu ederken öte yandan şaşkınlığa uğrattı. Nasıl olmuştu da yaşadığı duyguları anlamıştı. Hissettiği duygular o gece bambaşkaydı. Hocasının söyledikleri onu çok duygulandırmış ve yüreğine nûrlar yağdığını hissettirmişti. Sûretinde tebessümle gözyaşı beliriverdi. Rûhunun bu denli huzur dolu olması ve dahi dergâhında lezzetli ikramları tatması Allah'ın ikramı diye düşündü. Ve “Rabb’im sonsuz şükürler olsun” dedi. Hayatın sillesinden kopmuş dünyevî hiçbir şeyi duymuyordu seccadeye kapanarak ağlıyor, Allah’a sesleniyor şükrünü edâ ediyordu. Hocasına teşekkür etti ve hissettiği duygu sereyânını bir daha yaşar mıyım diye düşündü. Yaşadığı manevî hazzı asla unutamazdı. Allah'ın verdiği nimetlere şükrederek dergâhında içtenlikle yaşadığı duyguları düşündü ve yeniden bir doğuşla sabah ezanı okunurken tebessüm saçtı diyârına tevekkül ve teslimiyetinin sıcaklığıyla....