“...DÜNYAYI ÇOCUKLARA VERELİM.” (N.Hikmet)

Bugün yine hamaset kokan nutuklar atılacak ve oturduğumuz makam koltuklarını birkaç dakikalığına da olsa, onlara vereceğiz...

Evet, bugün 23 Nisan... Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı...

Yer, Türkiye Büyük Millet Meclisi. Meclis koltuğunda bir çocuğumuz...

Konuşuyor:

Çocuk, parmağıyla duvardaki, “Egemenlik Kayıtsız Şartsız milletindir...” yazısını gösteriyor. Şimdi soruyorum sizlere, sizleri halk mı seçti, yoksa parti liderleriniz mi? Bu meclisten geçirdiğiniz yasalar, halkın istedikleri mi, yoksa iktidardakilerin istedikleri mi?

Atamızın bizlere emanet ettiği Cumhuriyetin ilkeleri yok edilmeye çalışılıyor... Bu saydığım birkaç nedenle bu bayramı kendi istediğimiz gibi kutlayacağız. Biz Atatürk çocukları bu saatten sonra memleket idaresine el koyuyoruz!” gibi laflar sarf etmeye kalksa, neler düşünülür, neler yazılır, neler olur neler...

“Belki boşuna kaygılanıyorum!” diye düşünüyor kürsüdeki koltukta oturan çocuk. Neşelenmek istiyor ama, bir türlü yapamıyor. Beyinsel dizelerinde film şeridi yavaş yavaş akmaya başlıyor:

“Bugün 23 Nisan. Bizim bayramımız... İyi de niçin bayram yapıyoruz? Okullarımızda iyi eğitim aldığımız için mi? Paralı eğitime geçtiğimiz için mi? Başka ülkelerin çocuklarıyla aynı koşullarda yetişmediğimiz için mi? Üniversiteleri bitirip sonunda iş bulamadığımız için mi? Yarış atı gibi öğretim gördüğümüz bu eğitim sisteminde çocukluğumuzu yaşayamadığımız için mi bayram yapıyoruz?”

Sorular, sorular hızla salonda yankı yaparken, bu yapmacık bayram geleneğinden sıkılmaya başlayan çocuk, yavaşça kürsüden iner. Salonda bulunan büyükler kendisini alkışlar. Ama o, biliyordu bu alkışların sahte olduğunu...

Ve meclisten çıkarken, Nazım Hikmet' in şu dizelerini mırıldanıyordu.

“…Dünyayı çocuklara verelim.

Kocaman bir elma gibi verelim.

Sıcacık bir ekmek somun gibi

Hiç değilse bir günlük de olsa doysunlar

Bir günlük de olsa.

***

Öğrensin dünya arkadaşlığı

Çocuklar dünyayı alacak elimizden

Ölümsüz ağaçlar dikecekler.”

Bayramımız, bayramınız kutlu olsun...