KISSADAN HİSSE

ADAM yerde yazılı bir kağıt bulmuş, çiğnenmesi ve çevre kirliliği bilinciyle kağıdı alıp çöp kutusuna atmış...

Gece rüyasına şeytan girmiş:

“O kağıtta benim adım yazılıydı. Kağıdı ayak altında bırakmadın. Ben de şimdi sana bir iyilik edeyim, peşime takıl!”

Birlikte az gitmişler, uz gitmişler, dere tepe düz gitmişler ve bir kuyunun başında durmuşlar.

Şeytan bir ip çıkarmış:

“Al bu ipi beline dola. Seni aşağıya sarkıtacağım. Kuyunun dibi ALTIN dolu, al alabildiğin kadar, çünkü ekonomik krizdesin…

Altın alman bitince de, seslen seni yukarıya çekeceğim!”

ADAM şeytanın sözünü dinleyerek kuyuya inmiş. Kuyu gerçekten altın doluymuş. Cepleri, çantası alabildiği kadar altın toplamış ve şeytana seslenmiş. Şeytan ipi çekmiş ama nafile, kuyunun içinden birileri adamın ayaklarına yapışmış bırakmıyor.

Şeytan talimat vermiş:

“Sen, seni bırakmayana kazandığının helal para olduğunu söyle, bırakır!”

Bir, üç, beş bırakmıyor; son bir gayretle bir daha kazandığının helal para olduğunu söyler, karısının dürtmesiyle uyanmış:

“Herif herif, niye bağırdın!”

ADAM:

“Kusura bakma hanım, şeytanın dostluğu bele olur.”

Bir Erzurum fıkrası ile dostlara “Merhaba” diyelim dedik. Merak etmeyin ve de başlığa bakarak, kıssadan hisse çıkarmaya uğraşmayın.

Bizden bugün bu kadar, biraz da sizler uğraşın. Kim bilir ne hisseder çıkaracaksınız. Ama peşinen söyleyeyim günahı, sevabı boynunuzda…